Wat een start van het nieuwe jaar. Nieuwjaarsdag werd ik geveld door griep. Griep? Het lijkt net of het niet meer bestaat. Ja, de griep is er ook nog. Ik wist het pas zeker door Corona uit te sluiten. Ik was behoorlijk ziek. Ik heb 4 dagen geslapen, koude rillingen, spierpijn, geen eetlust, verkouden hoofdpijn en oververmoeid. Na een pak paracetamol, voel ik me op de vijfde dag weer wat beter. Gewoon uitzieken is het advies. Uitzieken met thuisonderwijs! Ik heb twee leerlingen! Allereerst wil ik de Frits Bode school een compliment geven voor de goede organisatie van het thuisonderwijs. De leerlingen weten precies, hoe en wat ze moeten doen. Instructie via een YouTube video, en voilà, beginnen maar. Bij de eerste Lockdown was alles nog spannend, leuk en nieuw. We zaten om 8.30 gewassen en gekleed gereed. Ik kijk nu op de klok en het is half tien. Eén leerling ligt nog in bed, vakantie modes en de ander zit al vanaf 8 uur voor de televisie. Ik vraag me af, hoe laat het thuisonderwijs begint…. Ik weet dat ik vandaag de juf ben, dus ik moet schakelen, ziek of niet. Het begint allemaal met schakelen. Zodra ze werkelijk aan een taak moeten beginnen of overschakelen naar een ander taak, dan krijg ik weerstand te horen, waar je als ouder helemaal niet op zit te wachten. Mijn jongste manipuleert er op los. Hij zit werkelijk de hele dag aan de onderhandelingstafel. Wanneer is het pauze? Ik moet eerst nog even op het rooster kijken? Ja, dat ga ik echt niet allemaal doen. Ik snap er niks van! Als ik overal op in zou gaan, dan was ik bijna de helft van de lestijd in conclaaf. Gezond en wel ben ik een lastige tegenstander, maar nu niet, ik heb griep. Ik zie niet eens kans om de kost de doen. Ik kies voor de weg van de minste weerstand, zo min mogelijk frustratie opbouwen. Prioriteit voor mij is uitzieken in een fijne, rustige omgeving. Het is de beste manier. Eigenlijk een tip voor alle ouders. Werken in een fijne rustige omgeving. Er bestaan nou eenmaal super ouders, maar dat geldt niet voor alle ouders. Ik weet het, het lijkt soms of iedereen opeens kan overschakelen naar een Mees Kees of Juf Roos. Leuk als je het kan, vooral doen! Ik richt me tot ouders die ook moeite hebben met schakelen. Ik begin met het moeilijkste deel: Zorg voor een fijne sfeer. Kies het juiste moment voor onderwijs. Nou, hoor ik gelijk ouders mopperen, maar hoe dan? Ik heb 4 man aan de tafel zitten en ook mijn baan erbij. Ze krijgen het werk nooit af! Ik ben de hele dag taken, roosters, programma ’s aan het opstarten, nakijken en controleren. Moet ik ook nog pedagogisch motiveren voor de fijne sfeer. Niks gaat vanzelf. Relax! adem in, adem uit, vanavond lig je gewoon weer in bed en is deze dag voorbij, klaar voor een nieuwe dag!
Begin bij het begin, je bent ouder, geen leerkracht. Ga niet als ouder, de leerkracht uithangen. Laat ze beginnen met de vakken maken die ze echt zelfstandig kunnen. Plan lastige opdrachten samen. Werk met een rooster, dat geeft structuur. Bedenk samen, wat ze als ontspanning mogen kiezen. Laat ze vooral veel buitenspelen. Leerlingen die zelfstandig en ijverig zijn, die maken hun taken wel, daar hoef je echt niet boven op te zitten. Wanneer uw kind veel aandacht en hulp vraagt, probeer er achter te komen, waarom? Sommige kinderen genieten nu eenmaal van al die persoonlijke aandacht, goed of kwaadschiks. Vraag hulp van de leerkracht of schakel de vader van het kind in. Vaders pakken vaak op geheel eigenwijze zaken aan. Het mannenbrein komt goed van pas. Laat je kind uitleggen waarom het soms zo moeilijk is, vraag door. Is het de opdracht, het vak of de weerzin om te werken. Luisteren is vaak al voldoende Ga creatief om met de opdrachten. Hardop lezen kan ’s avonds ook of tijdens het koken. Laat de oudste de jongste helpen. Wanneer het werk niet allemaal lukt, kijk naar wat allemaal wel is gelukt. Je kan altijd met de leerkracht contact opnemen. Ze staan voor u klaar. De leerkracht kent het kind goed genoeg, het is niet erg als het thuis niet helemaal lukt. Sommige kinderen zijn Meester in het ontwijken van schoolwerk, dat laten ze ook op school zien, dus thuis al helemaal. Verder nemen leerlingen weinig aan van hun ouders, ‘De juf zegt’ altijd…….’Nee, want op school’….Voer die strijd niet. Straks creëert je naoorlogse praktijken dat je haastig opzoek gaat naar een liniaal. Ik denk dat de meeste stress wordt veroorzaakt door onzekerheid. Ouders en leerlingen willen het graag goed doen. Wanneer er iets niet duidelijk is, of een wachtwoord niet werkt, geeft dat al frustratie. Waarom? Niemand zit op thuisonderwijs te wachten. Stel daarom je kind gerust en laat zien dat je het knap vindt, hoe het kind probeert te werken in deze uitzonderlijke situatie. Noem vooral de dingen die wel goed gaan, geef complimenten en bevestiging. Het is een bewogen schooljaar. We moeten allemaal accepteren dat we dit meemaken. Wij, als ouder hebben ook een complimentje of bevestiging nodig, net zoals onze kinderen. Ik denk dat ik namens heel veel onderwijscollega’s jullie kan bedanken voor jullie inzet, want waar ben je als school zonder ouders? We hopen straks weer fijn over te schakelen naar onze dagelijkse structuur en allemaal te doen waar we goed in zijn. Tot die tijd wees sterk, heb moed en zorg voor elkaar! De beste wensen voor 2021.
Geef een reactie