Wilsje

Hoera, we kunnen weer met vakantie. Iedereen weer blij en opgewekt. De gesprekken zijn opeens veranderd. Waar gaan we heen? De voorpret is een goed begin. Nu dat iedereen weer over reizen praat, denk ik terug aan mijn aller eerste vliegvakantie, ontzettend naar uitgekeken. Eindelijk met een vliegtuig naar het buitenland, 15 jaar geleden was Turkije, The place to be. Wij kozen Turkije, want daar heb je hotels met Haman.
Ik had al een keer eerder geschreven dat ik ontzettend kan genieten van wellness en spa. Ik probeer ieder jaar een uitgebreide Haman behandeling te boeken, het liefst langer dan een uur. Heerlijke geuren, warm water en massage, optimaal genieten. Toen we de reis boekten, gingen we naar het plaatselijk reisbureau. Het hotel werd gekozen vanwege de mooie wellness foto’s. Hotel met wellness en spa. Ultra all-inn. Dat belooft wat. Ik had nog nooit gevlogen dus ik ging voor het eerst vliegen naar een super luxe resort. De voorpret was geweldig ik keek alleen maar naar de plaatjes van het wellness center. Lachende mensen in geblokte kleedjes die hotelgasten naar totale ontspanning konden masseren. O ik droomde er zelf over, dit had ik zo nodig. Ik heb het nu over 15 jaar geleden. De vlucht was voor mij afzien. Ik als control freak werd doodmoe om steeds alle papieren te checken en te bewaren. Vreselijk zenuwachtig. Ik keek verleidelijk naar die ingesealde koffers, dat wilde ik ook, stel je voor dat ze drugs in mijn koffer stoppen? Nee, daar begon mijn man niet aan, dat zie je alleen in films kreeg ik te horen. Gehoorzaam hield ik me aan Teun vast, maar dacht toch steeds weer aan onze koffers. Anderzijds beraamde ik een plan hoe ik alle Michael Kors tassen, Levi’s spijkerbroeken, Puma gympen en Louie Vouiton knippen voor mijn hele familie kon terug smokkelen. Iedereen had een bestelling doorgegeven, omdat wij naar Turkije gingen. Ik zwijg maar over de medicijnen. Medicijnen kostten daar ook niks. Na de vlucht moesten we met de bus nog 2.5 uur naar ons hotel. Het was behoorlijk warm en zweterig in de bus. De reisleider was een man die alleen maar kon roepen door de microfoon: Denk aan het mandje bij het uitstappen! Ze willen graag fooi. Ze pakken alles aan. De toon was gezet. We kwamen bij ons geweldige hotel. Alles er op en aan. Over de top mooi en kitch, een paleis. Ik voelde me een blonde Rus, dat terzijde. We kwamen ’s avonds opgedirkt op het terras waar ik direct een groep van 20 Urkers zag zitten. Die kom je ook overal tegen. De volgende dag vlogen ze weer terug naar Nederland. Entertainment was grappig er stond een Turkse zanger die Nederlandse liedjes zong: Ik gouw van jou, alleen van au. Ja, het was één grote belevenis. Bij het buffet zag ik bakken vol met Turks eten. Ik had nog nooit een kikkererwt gegeten, dus de hele vakantie geleefd op perzik en brood. Het personeel vond ik bijzonder aardig en lief, beetje te onderdanig. De volgende dag wilden we bij het zwembad liggen, al die ligbedjes bezet met handdoeken van mensen die pas ’s avonds wilden zwemmen. Ik kan daar zo niet tegen, maar het hoort erbij. Dus Teun liep ook ’s ochtends voor het ontbijt met onze handdoeken rennen. Ik zag opnieuw een grote Urker familie, die waren twee dagen eerder aangekomen. Zij wisten al veel te vertellen over het hotel, stadje en ook over excursies. Het enige wat ik wilde was een echte Turkse Haman behandeling uit de folder. Ik had thuis zelfs gegoogeld naar de oorsprong en de geschiedenis van Haman. Ik was in het juiste land. De verwachtingen waren hoog. We gingen ’s avonds het stadje in, verschrikkelijk die mentaliteit van sommige verkopers. Ik voelde me niet op mijn gemak. Overal kwamen opdringerige mannetjes op ons af. Riepen goedkoper dan Lidl, wisten in no time mijn naam. Ik dacht aan wat mijn vriendin had gezegd. Je moet net doen of je begeleiding nodig hebt en geen geld. Ik dacht moet ik nu als een blinde aan Teuns arm lopen. Nee dat was niet van plan, ik had een hele lijst met spullen die ik moet scoren in Turkey. Sommige verkopers waren wel aardig, maar ik kreeg steeds ruzie met die brutale mannetjes. Ze dulden geen tegenspraak van mij. Ze praten alleen met Teun. Nou jammer, want ik heb de knip. Het was zelf zo erg dat één verkoper niks meer aan mij meer wilde verkopen. Ik kan dus best onderhandelen. Super chagrijnig liepen we verder door de straatjes. Veel te toeristisch, ik was zwaar toe aan een massage. Natuurlijk gingen we net als iedereen op excursie. Ik houd niet van excursies waar je als kuddedieren wordt geleid, allemaal vriendjespolitiek en marketing. Ik wist dat toen nog niet. Maar goed laat er nou super goede aanbieding zijn. Special price! Excursie van een hele dag. Goudfabriek, berggezin bezoeken, Turkse muziekavond met diner en een Hamam behandeling. Nou dat klonk geweldig, ik hoorde alleen maar Haman, natuurlijk. We moesten om 7 uur al in de bus, dus geen tien gangen ontbijt. Nee we kregen ontbijtje voor in de bus. We werden in een grote sieradenfabriek opgesloten, niks bijzonders gezien en dus ook niks gekocht. 3 uur later vertrokken we weer. Yes, nu kwam mijn favoriete deel Haman. Ik had er zoveel zin in. Maar algauw kreeg ik te horen dat mannen en vrouwen apart moesten. Ik dacht aan het foldertje van het hotel met een fotootje van een stelletje die samen in 1 ruimte werden behandeld, heerlijk genietend. Wat een domper. Goed, dan ga ik alleen. Ik sloot me gelijk aan bij nog twee Nederlandse meisjes. We moesten ons uit kleden, helemaal bloot. We kregen het mooie geblokte kleedje om ons te bedekken. Nou, dat vertik ik. Ik deed het kleedje over mijn bikini. Een Turkse vrouw begon gelijk aan mijn kleedje te trekken, die bikini moest uit. Ik dacht aan mijn vriendin. Ik doe net of ik doof stom ben. Uiteindelijk was ik de enige met bikini aan, de aanhouder wint. We moesten eerst douchen. De meiden om mij heen probeerden zich uit schaamte te bedekken, ik vond het sneu voor ze, dit was toch niet genieten? We werden eerst in een sauna gezet, vervolgens werden we niet meer opgehaald. Na wat social talk over de vakantie met mijn nieuwe vriendinnen kregen we echt het gevoel dat ze ons waren vergeten. Het werd wel heel erg heet en benauwd in de sauna. We hoorden de haman crew keihard lachen. Ze lachen zeker om ons, stelletje gare toeristen. Ik werd er chagrijnig van, wij stikten zowat in die sauna. Ik peilde even mijn nieuwe vriendinnen. Ik was de enige met bikini, dus ik stelde voor om even opzoek te gaan naar onze masseurs. Ik liep een poedelnaakte Engelse vrouw tegen het lijf die ook zoekende was. Ze zocht haar bril in de ruimte vol stoom. Dit was zo een scène uit een foute film. Ik ging opzoek naar de gierende dames, die inderdaad gezellig appelthee dronken, ik zag een hele familie. Oma, moeders, tantes en dochters.
Gelukkig, werd de rest bevrijd uit de sauna, nu kon het echte genieten beginnen. We zijn in een lokale hamam, dus beter is er niet. Ik dacht werkelijk dat ik door een deur zo stappen naar de mooie foto’s uit de folder, niks van dat alles. Het was een benauwde donkere, smoelige kelder. Ik keek mijn nieuwe vriendin aan, dit is een slechte horror film, we gaan eraan! Ja, hoor wie komt daar aan waggelen, moeder overste, de oudste van de familie. Klein van stuk en net rond als haar lengte, zij was mijn masseur. Ze trok haar t-shirt uit en ging op haar huidskleurige bh, haar werk doen. Haar rok trok ze op tot haar borsten. Ze had een tik, ze haalde steeds snot op vanuit haar tenen en spuugde het op de grond. Mijn ogen rolden uit mijn hoofd, dit geloof je toch niet! Is hier verborgen camera, Banasplit, prank? Ik zei tegen mijn nieuwe vriendin: Weet je nog die reclame nog van vroeger Even Apeldoorn bellen? Wat was is dit fout, zeg! De bejaarde oma sprak geen woord, ze lachtte lief met drie tanden in haar mond, ze had geen kracht meer in haar handen, dus ik werd ingezeept als een baby. Massage lukte niet met haar kromme reumatische vingers en dus ik werd zo weer schoon gespoeld. Normaal kijk ik uit naar het schoonspoelen met lekker warm water. Nee hoor hier was de boiler leeg, koud water. Ik heb mij aan gekleed en zwijgend kwam iedereen in het winkeltje met een vette kop haar vol argan olie. We kregen een glaasje appel thee, voor de schrik. Iedereen wilde zo snel mogelijk weg. En als klap op de vuurpijl kwamen ze me een mandje voor de fooi, nou bekijk het maar!