Wilsje

Begin november warempel een kerstboom opgetuigd zien staan. Ik zet grote ogen op, niks voor mij. Nee, ik loop niet snel warm voor een kerstmarkt in Duitsland of zo, maar Intratuin Emmeloord is super. Wij halen ieder jaar een echte boom …’Ja, de geur van dennen is heerlijk,’ hoor ik me elk jaar zeggen. Nou het valt mee hoor, een echte boom kost best wat moeite. Eerst de boom kopen, alle folders vergelijken. Ik vind ze elk jaar te duur. Vervolgens vervoeren, acclimatiseren, water geven en optuigen. Ik moet zeggen dat Norman bomen er wel mee strijken, ze drogen mooi in en vallen nauwelijks uit. De kinderen krijgen ook nog een gratis zwemkaartje van de gemeente Urk wanneer de boom wordt inleverd. Goed, dat hoort dus allemaal bij een echte dennenboom.
Kijk ik naar mijn buren, dan overweeg ik ieder jaar weer een kunstboom aan te schaffen. Zij hoeven niet eens de lampjes erin te hangen, alleen de stekker in het stopcontact en daar staat de boom te shinen. Ergens houd ik van praktisch en gemak. Ik denk dat ik de boom opgetuigd en wel weer op zolder zou zetten, met een laken eroverheen en klaar voor volgend jaar.
Een overblijfsel van mijn desperate housewife fase waarin de kerst tot over de top werd vormgegeven door alle bling en styling op kleur en thema is verdwenen. Ieder jaar een ander thema. Goud, bruin, zilver, rose of witte kerstballen. Ik kon niet wachten totdat Intratuin de kerst afdeling opende. Wat een feest! De kinderen mee, samen kijken naar de mooie dorpjes met schattige huisjes. Ondertussen een fotoshoot knippen bij de winterdieren. Er zat altijd wel schattige foto tussen voor op een kerstkaart. Intratuin Emmeloord is ontzettend gastvrij. Ondertussen werd ik verleid door alle bling bling. Ik kan niet doseren en wil alles wel kopen. Ik hang werkelijk alles in de kerstboom. Vogels, vlinders en veren zijn mijn favoriet en vooral heel veel sneeuw. Verlichting komt heel krek, het liefst heel subtiel. Niks geen geflikker met fel licht daar word ik heel onrustig van. Geef mij maar twinkel lights.
Van mijn kerstbakken op zolder gesorteerd op thema is niks meer over. Ja één bak met een allergaartje. Sentimentele waarde, knutsels van de kids bijvoorbeeld. De rest van de spullen heb ik meegesleept naar school. Heerlijk, een foute kerst, alles mag, niks op kleur, zolang het maar flikkert, glimt en blinkt. Iedere jaar geneer ik mij een klein beetje voor mijn collega, die is meestal de pineut en moet alles voor de kerstvakantie weer netjes opruimen, sorry.
De kerstboom optuigen is ook een dingetje voor mij.
Op school bijvoorbeeld wil ik in een verfrommeld, uitgevallen kunstboom een structuur van ballen hangen naar het idee van een perfect getekend plaatje, dus na schooltijd opnieuw alle ballen goed hangen….ik ben inmiddels van die tik af, het perfectionisme is gelukkig verdwenen.
Net zoiets als het perfecte kerstdiner. Eerst met twee families afstemmen welke dag, welk thema, menu, welke gang krijgen wij? Ik begon steeds vroeger met piekeren, steeds maar weer de overtreffende trap, nieuwe originele ideeën, niks kant en klaar of afgezaagd. Nee perfect, geweldig en heerlijk. Heel internet afstruinen naar een gerecht zonder veel bereidingstijd en iets wat heel wat lijkt is een ware kunst. Het opdienen vind ik het leukst.
De styling, mooie tafelkleden, kandelaars, servies en vooral prachtige wijnglazen, ik houd er echt van. Naast de aankleding en het koken was er nooit echt veel tijd over voor mezelf. Glamour make-up, haren in de krul en niet draagbare kleding met zitschoenen aanschaft voor 1 avond. Ja, ik sla altijd door. Ik zie me nog staan roeren op mij wiebel stiletto hakken.
in een soep die maar niet op smaakt kwam. Steeds meer kruiden toevoegen, hierdoor was de originele smaak ver te zoeken. Stressen natuurlijk, ondertussen nog nagels willen lakken. Een duurloop, mijn energie was voordat het diner kon beginnen op. ‘Vrede op aarde’ herhaalde ik als een mantra, degene die te dicht in de buurt kwam kreeg een veeg uit de pan. Ik vraag me dan werkelijk af… Waarom doe ik dit eigenlijk?
Wijsheid komt met de tijd. Ik stel voor om dit jaar lekker Hollands te gourmetten, pannenkoekjes, vleesje bakken, zeg maar. Foute kersttrui aan, galakapsel hoeft niet. Binnen de kortste keren staat mijn haar stijf van de bakmeur. Het enige wat telt is samen zijn met dierbare mensen om me heen. Samen vieren we het Licht in deze wereld, de geboorte van onze verlosser Jezus Christus. Gezegende kerstdagen.