Wilsje

Het is bijna Valentijn. Wij doen niet aan Valentijn ♥ op 14 februari.
Wij vieren de liefde een week eerder. Sentimenteel tellen we nog steeds onze verkeringsjaren. Het klinkt nu zó lekker, 23 jaar. Wat een tijd, jubileum waardig. Toen we nog verkering hadden, bedachten we om de beurt een uitje. Gezellig een dagje uit, dineren, cadeautjes.
Samen wegdromen over een toekomst met z’n tweeën. Voorstellen hoe het is om getrouwd te zijn, kinderen mogen krijgen. Op welke manier leven we straks als stel? Wat gaan we meemaken? Blijven we verliefd? Ik wilde namelijk dat gevoel zo lang mogelijk vasthouden.
Fantaseren over de toekomst lukt wel onder het genot van een romantisch diner. Bijvoorbeeld tijdens een rondvaart door de Amsterdamse grachten of dineren naast een aquarium dolfijnen in Dolfinarium. Het idee was leuk, maar ’s avonds in het donker was er geen dolfijn te zien.
Wij hebben best lang verkering gehad, dus de ideeën om ludieker te dineren werden een uitdaging.
Tijdens de etentjes haalden we graag herinneringen op.
Sommige momenten vergeet ik nooit meer. Het moment dat ik m’n man voor het eerst zag, was ik op slag verliefd. Ongekend, ik wist het, met deze jongen trouw ik. Hoteldebotel ik kon niet meer slapen. Ik had hem nog nooit gezien of gesproken. Pure chemie, liefde op het eerste gezicht bestaat. Tot over mijn oren verliefd.
Ik had altijd iets anders voor ogen, een Disney achtige cartoon prins. Het zegt dus helemaal niets, wanneer je op slag verliefd wordt.
Dit weekend gaan we uit met ons gezin, naar de plek waar ik mijn man heb ontmoet. We waren toen nog piepjong. Kartcentrum in Harderwijk. Hij was 19 en kwam met een blauw overal aan lopen met een fout haarnetje op. Ik dacht door mijn knieën te zakken. Wat een stuk! Mijn wereld stond stil en werd voor de rest bepaald door mijn gevoel. Inmiddels zijn we bijna 17 jaar gelukkig getrouwd, iets waar ik graag in mijn verkeringstijd over fantaseerde. Ik wilde vooral een gezond en fijn huwelijk.
Wij kijken terug op een gezegende tijd. We zijn gezond, gelukkig en hebben twee prachtige kinderen.
Mijn oma zei wel eens: ‘Zet het in, hoe jij het uithoudt.’ toen snapte ik niks van die woorden. Ik zag alles door een roze bril.
Later kregen deze wijze woorden pas een diepere betekenis.
Niet alles op het levenspad is maakbaar of te veranderen. Je maakt dingen mee, die de relatie vormen. Je moet ermee dealen in de realiteit.
Sommige dingen kosten tijd en soms moet je hard werken. Wil je iets veranderen in een situatie? Begin bij jezelf. Ik zie het als een metafoor.
Heb je wel eens een grasveld omgespit? Dat vraagt kracht, inzet, doorzettingsvermogen. Na de klus opnieuw inzaaien en wachten op jong fris groen gras. Verzorg het met liefde, geduld en passie, snoei regelmatig bij. Je oogst wat je zaait.
Lijkt het gras groener bij een ander? Bekijk je eigen tuintje.
Zet het in, hoe jij het uithoudt!
Vier de liefde ♥️