Ik barst van de energie. Het zonnetje, de nieuwe voorjaarscollectie in mijn kast, genieten van me-time. Nieuwe plannen, ik word er ontzettend blij van. Deinen op de vooruitzichten, uitkijken naar de zomer, genieten van het mooie weer. Ik haal mijn skeelers weer voor de dag, vul mijn koelkast met healthy food. Ja, ik heb het weer. Vorig jaar deze tijd zat op het strand aan de Rode Zee, vakantie vieren met mijn vriendin, even weg van huis en haard. Heerlijk, wat kan ik daar ontzettend van genieten. Even een moment om alles van een afstand te bekijken. Elk jaar probeer ik weekje of een paar dagen te plannen. Zo’n vakantie raad ik iedereen aan. Al ga je maar 1 nachtje weg, is toch weer twee dagen lol. Wij gaan meestal in oktober of in februari. Vorig jaar zaten we dus in Israël, Eilat. We kwamen terug en toen begon de eerste Lockdown. Helaas, zijn we nu een jaar verder, met maatregelen, dus het eerst volgende uitje, zit er voorlopig nog niet in. Ik vind het heerlijk om in de winter naar de zon te gaan, vitamine D opdoen, maar het is nog veel meer dan dat. We stappen al pratend in de auto. Hup, naar het vliegveld en we stoppen niet meer met praten. Onze gespreksstof gaat over van alles. Alle onderwerpen komen langs. Het liefst liggen we de hele dag op het strand, parasolletje, ligbedje en een ober. Heerlijk mensen kijken. Lekker dobberen op een luchtbedje in de zee, top. We balen meestal wel van onze bikini, die zit vaak niet zo als we hadden gedacht. We proberen het vaak nog wel even op de valreep, maar zonder resultaat. Maatje meer of badpak, next level. Blijven liggen! heb je een platte buik. Grapje, daar zijn we inmiddels overheen. Who cares? We zijn op vakantie! Liggen en eten, wat een weldaad. Met excursies heb ik altijd even een zetje nodig. Ik check altijd eerst op Google of het de moeite waard is. Mij zie je niet zo snel om 7 uur ’s ochtends wachten op een bus vol toeristen op weg naar een trekpleister. Wij praten liever met locals, die weten waar je het beste kan eten en wat mooiste plekjes zijn, zand strandje, baaitje, dorpje of park. Toch is het achteraf wel interessant en leerzaam, een beetje cultuur snuiven. ’s Avonds gaan we opgeknapt slenteren over de boulevard op zoek naar het juiste restaurant en heel veel winkelen natuurlijk. We kunnen echt niet veel mee terugnemen, want we reizen altijd met handbagage. Low budget, off course. De laatste terugreis, droeg ik in het vliegtuig drie lagen kleding. Na zo’n chill vakantie kom ik dus vol energie weer terug. Je weet weer even wie er thuis naar je smacht/ wacht. Ik kom ook altijd met goede voornemens die ik januari alweer kwijt was. Ik begin meestal met een nieuw spaarplan, minder geld uitgeven, gezonder eten, meer sporten, meer lezen, etc. Na zo’n vakantie heb ik alles weer clear en helder op een rijtje. READY voor een nieuwe challenge. Ik hoop dat we straks weer optimaal kunnen genieten, lekker bijtanken, opwaarderen samen met vrienden of familie. De voorpret is vaak al een goed begin.
Tag: vakantie
Day 8 Vakantie perikelen
Met het hele gezin op vakantie is vaak een energie slurpend moment, maar goed, daarna is het genieten. Ik vind het totally topsport. Het begint natuurlijk al met een aanloop. Lichaam en geest worden voorbereid op het grote ik-vertrek moment. Iedereen in het gezin helpt mee, maar ze nemen geen eindverantwoording. Het komt natuurlijk dat moeders overal en altijd aan denkt. Naast pakken zorgt moeders ook nog dat het hele huis netjes is, geen wasgoed meer, W. C. en badkamer netjes. Wat een geregel, natuurlijk krijg je van 3 man tig vragen: Waar ligt dat? Heb je dit al gepakt? Mag dit ook mee?
Het wordt wel makkelijker. Mijn dochter lijkt op mij, sleept ook van alles mee, dus die pakt zelf. Ik hoef alleen maar te checken en de helft te skippen, teveel stuff. De jongste doe ik zelf en mijn man pakt nu ook zelf. Toen mijn man nog de hele week van huis was voor zijn werk, kwam hij thuis voor een welverdiende vakantie, dan hoefde hij alleen maar in de auto te stappen, en rijden maar. Ik had alles gepakt, ingeladen, wij waren gereed. Gek genoeg kickte ik daar op, desperent housewife# the red one.
Ik ben het type, dat van alles meesleept. Gebruiken we een dakkoffer, gaat die vol, aanhangwagen lukt ook prima. Tot grote ergenis van mijn man. Het komt omdat ik vaak het hardste roep, dat we deze vakantie minimalistisch gaan. Onderbroek draai je maar om! Van te voren overweegt mijn man een dakkoffer te gebruiken, nee joh! Die hebben we helemaal niet nodig! Wanneer we misgrijpen dan kopen we het daar wel, zeg ik dan. Uiteindelijk moet mijn man, passen en meten om alles in de auto kwijt te kunnen. Wanneer het lijkt of het is gelukt, zet ik stiekem weer wat naast de auto. Tja, dan komt de vraag: Kunnen we nog comfortabel reizen? De kinderen zitten vast tussen tassen, kussens en speelgoed. Zuchtend probeert hij de klus te klaren. Ik kan aan zijn gesnuif horen, hoe laat is. Wanneer we de straat uit rijden, keren we vaak nog één keer op. Vliegers vergeten. Ups kom ik met vliegers en een tennissetje aan. Ach ja, als we eenmaal rijden dan is het goed. Onderweg niet stoppen, wanneer er een deur opengaat, valt er wel wat uit. Of de klep vd achter wil niet meer dicht. Hoezo minimalistisch?
